#ស្រឡាញ់គេឱ្យដូចស្រឡាញ់ខ្លួនឯង_ឯគោរពគេឱ្យដូចគោរពខ្លួនឯង

ជីវិតមិនឋិតថេរឡើយ។ ម្លោះហើយ មានពេលវេលាខ្លះ អ្នកអាចសាកល្បងនៅក្បែរមនុស្សដជាទីស្រឡាញ់ចូលចិត្ត ឈ្វេងយល់ពីគេ ថាតើ អ្នកនិងគេអាចបំពេញគ្នាបានដែរឬអត់?

បើពុំបានទេ អ្នកត្រូវកំណត់ដែនសុមង្គលនេះសាជាថ្មី។ តែបើបំពេញឱ្យគ្នាបានហើយ មានតែការអត់ឱន និងអធ្យាស្រ័យប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចធ្វើឱ្យអ្នកនៅជុំគ្នា និងរួមរស់ដោយភាតរភាព។

តម្លៃរបស់អ្នក ក៏ជាសុភមង្គលដែលពុំអាចបាត់បង់បាននោះដែរ។ ដូចដែលធ្លាប់ដឹងរួចមកហើយថា បុគ្គលម្នាក់ៗមិនអាចរស់នៅក្នុងសង្គមដោយប្រាចាកតម្លៃ ឬកិត្តិយសក្នុងអត្ថិភាពជាមនុស្សបាននោះឡើយ។

អ្នកត្រូវការមនុស្សជុំវិញគោរពរាប់អាន និងយល់ពីតម្លៃ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើតម្លៃរបស់អ្នកត្រូវបានជាន់ឈ្លីក្រោមទង្វើអ្នក តើមាននរណានឹងជួយស្រោចស្រង់បាន? ប្រសិនបើអ្នកដទៃជាន់ឈ្លីវិញ តើអ្នកត្រូវធ្វើបែបណាដើម្បីរក្សាការពារតម្លៃខ្លួន?

1

ទាំងនេះទាមទារឱ្យអ្នកគួរគប្បីឈ្វេងយល់។ បើបាត់បង់តម្លៃរស់នៅក្នុងសង្គម ក៏អាចបណ្តាលឱ្យប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវចិត្តដែរ។ បើសិនជាតុល្យភាពក្នុងចិត្តត្រូវសាបសូន្យ នោះរាល់ការបដិបត្តិអាចនឹងប្រាចាកសភាពដើម។

ហើយសុភមង្គលដែលអ្នកធ្លាប់មាន នឹងប្រែប្រួលជាក់ជាពុំខានឡើយ។ ដើម្បីរក្សាតម្លៃ អ្នកត្រូវចេះទទួល និងចែករំលែក។ ស្រលាញ់គេឱ្យដូចស្រលាញ់ខ្លួនឯង។ ឯគោរពគេ ក៏ដូចគោរពខ្លួនឯងនោះដែរ។

ខ្ញុំឃើញយុវជនយើងមួយចំនួនចូលចិត្តធ្វើខ្លួនជាអ្នកចែក តែពុំព្រមធ្វើជាអ្នកទទួលយកសោះ។ ក្រឡេកមើលខ្លួនឱ្យសព្វជ្រុងជ្រោយ។ គួររៀនទទួលស្គាល់ខ្លួនឯង មិនថាចំណុចល្អ ឬមិនល្អជាជាងព្យាយាមបង្រៀននរណាម្នាក់ទាំងយើងខ្លួនឯង មិនទាន់ទាំងចេះទទួលយក។

ការចេះទទួលយកបែបនេះ ដូចបានហ្វឹកហាត់ចិត្តឱ្យរឹងមាំក្នុងការរក្សា ឱបក្រសោប និងពេញចិត្តរាល់សមិទ្ធិផលតិចតួចក្តីដែលយើងសម្រេចបាន។ ការពេញចិត្តចំពោះអ្វីៗដែលយើងធ្វើ វាក៏ជាផ្នែកមួយនៃសុភមង្គលផងដែរ។

អ្នកដឹងទេ មានមនុស្សជាច្រើននាក់ណាស់ ពុំដែលសប្បាយចិត្តនឹងសមិទ្ធិផលបន្តិចបន្តួចដែលខ្លួនធ្វើបានសោះឡើយ។ ការណ៍នោះហើយ ធ្វើឱ្យគាត់សឹងតែបាត់បង់នូវសុភមង្គលដែលគាត់គួរតែទទួលបាន។ ក្រោយពេលអ្នកចេះទទួលយកដោយរីករាយ និងពេញចិត្តហើយ ក៏ពុំគួរភ្លេចឡើយនូវការកសាងក្តីស្រមៃ។

ស្រមៃឱ្យល្អបំផុត ហើយព្យាយាមធ្វើសកម្មភាពដើរទៅរកក្តីស្រមៃអ្នក ដោយកុំភ័យខ្លាចតក់ស្លុត។ មានមនុស្សមិនតិចនាក់ទេ ដែលព្យាយាមគេចចេញពីដំណើរការនេះ ដោយក្រែងថានឹងបរាជ័យ ហើយខកចិត្ត។

ពេលខ្លះការចេះពូនផ្តុំក្តីស្រមៃ ក៏ហៅជាចំណុចចាប់ផ្តើមនៃជោគជ័យដែរ។ នៅក្នុងជីវិត មានរឿងរ៉ាវរាប់រយពាន់ដែលយើងនឹងត្រូវឆ្លងកាត់។ ហើយរាល់ការឆ្លងផុតពីមួយទៅមួយបញ្ហា គឺបន្សល់នូវអនុស្សាវរីយ៍ និងការចងចាំដែលមានទាំងល្អ និងមិនល្អ។

តែដើម្បីមានលក្ខណៈសម្បត្តិជាមនុស្សសមរម្យ យើងត្រូវបរិច្ចាគ ចែករំលែក ហើយនិងចេះបដិសេធ។ បទពិសោធជូរចត់របស់មនុស្ស មានរសជាតិខុសៗគ្នា។ ដូច្នេះវាជាការលំបាក ដែលយើងចង់ស្វែងរកអ្នកដែលមានបទពិសោធជូរចត់ជាងគេ។

ខ្ញុំជឿថា រសជាតិនៃសុភមង្គលនៅក្នុងជីវិតដ៏ពិតប្រាកដរបស់យើងម្នាក់ៗ គឺការឆ្លងកាត់នូវរឿងរ៉ាវ អកុសលក្នុងជីវិតបានដោយរលូននោះឯង។

ដកស្រង់ពីសៀវភៅ #បណ្តុំទស្សនៈ_The_Philosophy_Collection

បោះពុម្ពផ្សាយខែមិថុនា គ.ស.២០២០

និពន្ធដោយ៖ ឧកញ៉ា វេជ្ជបណ្ឌិត គួច ម៉េងលី

#MJQUP #TheCollectionOfPhilosophy #LifeAndHappiness

To grab this collection, please visit every bookstore listed in our below website;

https://www.mjquniversitypress.com/.../the-philosophy.../