ឈ្មោះជាសង្សារ តែកាយវិការ ដូចជាអ្នកដទៃ
ទាក់ទងគ្នាយូរទៅក៏កាន់តែយូរទៅ សារក៏កាន់តែខ្លីទៅៗ ពេលវេលាដែលមានឱ្យគ្នា វាក៏កាន់តែខើចទៅៗ។ ពិតណាស់ ពាក្យថាសង្សារ ក៏ស្តាប់ទៅយេីងដូចជិតដិតនឹងគ្នាខ្លាំងណាស់ តែទង្វេីរបស់អ្នកធ្វេីឱ្យខ្ញុំគិតថា យេីងហាក់នៅឆ្ងាយពីគ្នារាប់មុឺនយោជន៍ចឹងឯង។
អ្នកមិនដែលសួរទេថា ខ្ញុំកេីតអី? មិនខ្វល់ទេថាធ្វេីចឹងខ្ញុំនេះខឹងអត់? មិនបារម្ភទេថា ខ្ញុំមានអារម្មណ៍បែបណា? ខ្ញុំអន់ចិត្តដែរទេ? គ្រប់ពេលខ្ញុំសួរនាំ អ្នកបែរឆាប់ខឹងមិនដែលចេះមានកំហុស អ្នកក្បត់ខ្ញុំហេីយ បែរជាខ្ញុំអ្នកខុសទៀតអ្នកថាខ្ញុំសាំ ប្រារព្ធពិធីអបអរទេ? អបអរដែលអ្នកអស្ចារ្យខណៈនេះ តម្លៃខ្ញុំដូចសន្លឹកបៀរ២ប៊ិកអ៊ីចឹងដែរមែនអត់?
បេីបែបហ្នឹង ខ្ញុំសុខចិត្តធ្វេីជាអ្នកចាញ់ មិនសុំធ្វេីជាមនុស្សស្រីល្អពូកែទ្រាំតទៅទៀតទេ ព្រោះខ្ញុំកាន់តែទ្រាំអ្នកកាន់តែមិនឱ្យតម្លៃ បេីអ្នកចង់បញ្ចប់ក៏ប្រាប់ខ្ញុំតាមត្រង់មកចុះ កុំធ្វេីព្រងេីយៗដូចអ្នកដទៃបែបនេះអី ខ្ញុំហត់ចិត្តខ្លាំងណាស់ ឋានៈខ្ញុំពេលនេះមិនស្មេីអ្នកដទៃផង មែនអត់? ព្រោះខ្ញុំឃេីញកាយវិការ ឫកពាររបស់អ្នកជាមួយអ្នកដទៃ គឺនិយាយជាមួយគេល្អណាស់ តែជាមួយខ្ញុំជាសង្សារវិញ និយាយគំរោះគំរេីយ។
ទាំងទង្វេីទាំងពាក្យសម្តីរបស់អ្នកបានប្រែប្រួលគ្រប់យ៉ាងមិនដូចកាលគ្រាដំបូងសោះឡេីយ បេីអស់ចិត្តទៅហេីយ ក៏ប្រាប់មកចុះខ្ញុំនឹងយល់ព្រមឱ្យអ្នកទៅបេីវាជាសេចក្តីត្រូវការខ្ញុំក៏សុខចិត្តបំពេញក្តីសុខរបស់អ្នកជាលេីកចុងក្រោយ មុននឹងលែងបានស្រឡាញ់ហេីយនៅក្បែរអ្នកបន្តទៀត ទោះបីខ្ញុំត្រូវឈឺក៏ខ្ញុំឈឺយ៉ាងពេញចិត្ត ឱ្យតែមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់មានក្តីសុខ ប៉ុណ្ណឹងគឺបានហើយ៕
អត្ថបទ ៖ អេដមីន ហត់ / ក្នុងស្រុកសូមរក្សាសិទ្ធិ
ព័ត៌មានថ្មីៗ
