យើងបានឮមនុស្សនិយាយថាជីវិតមានភាពងាយស្រួលនៅពេលដែលអ្នកស្អាតប៉ុន្តែនោះមិនមែនទាំងអស់នោះទេ។ ដូចដែលយើងទាំងអស់គ្នាដឹងហើយថាបវរកញ្ញាហ្វីលីពីនដែលទើបតែគ្រងមកុដជាបវរកញ្ញាពិភពលោកឆ្នាំ 2018 ថ្មីៗនេះបានធ្វើការយ៉ាងច្រើននៅក្នុងសំណង់អាណាធិបតេយ្យនៃទីក្រុងតាដូដរដ្ឋធានីម៉ានីល។ គ្មាននរណាម្នាក់គិតថានឹងមានមនុស្សស្រស់ស្អាតទាំងនេះបានឆ្លងកាត់ជីវិតរបស់ពួកគេច្រើនពេកទេមុនពេលទទួលបានជោគជ័យ។
នៅឆ្នាំ 2016 បវរកញ្ញាថៃ Chalita Suansane ក៏បានចែករំលែកបទពិសោធន៍របស់នាងតាមរយៈភាពលំបាកនៃជីវិតហើយវាគឺជាមេរៀនជីវិតមួយទៀតដែលសមនឹលទទួលការកោតសរសើរពីយើង។
Suansane ប្រហែលមិនបានគ្រងមកុដជាបវរកញ្ញាពិភពលោកឆ្នាំ 2016 ទេប៉ុន្តែរឿងរ៉ាវជីវភាពរស់នៅរបស់នាងបានទទួលជោគជ័យក្នុងដួងចិត្តរបស់មនុស្សនៅជុំវិញពិភពលោក។
នៅពេលដែលក្មេងផ្សេងទៀតមានពេលសប្បាយនិងលេងជាមួយមិត្តភក្តិ ចំនែក Suansane រវល់ជួយម្ដាយរបស់នាងរកប្រាក់តាំងពីនៅអាយុ 4 ឆ្នាំ។ នាងបានជួយរកប្រាក់ចំណូលសម្រាប់គ្រួសារដោយការលក់អាហារនៅតាមដងផ្លូវ។
នៅអាយុ 10 ឆ្នាំ Suansane បានជំនួសការងាររបស់ម្ដាយនាងជាអ្នកសម្អាតក្រៅម៉ោង។ កើតនៅក្នុងគ្រួសារក្រីក្រ Suansane មានការទទួលខុសត្រូវដ៏ធំមួយនៅវ័យក្មេងជាមួយនឹងការយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងច្រើនដើម្បីជួយរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែមសម្រាប់គ្រួសាររបស់នាង។
Suansane បានចែករំលែករូបភាពយុវវ័យរបស់នាងខណៈកំពុងលក់ម្ហូបនៅតាមផ្លូវ។
Suansane ឥឡូវនេះទទួលបានជោគជ័យនិងល្បីល្បាញប៉ុន្តែនាងមិនដែលធ្លាប់មានការខ្មាសអៀនពីអតីតកាលរបស់នាងហើយបានចែករំលែកទៅកាន់ពិភពលោកដោយរីករាយ។
Suansane គឺជាមនុស្សល្អចេះដាក់ខ្លួន។
Suansane មានអំណរគុណយ៉ាងខ្លាំងចំពោះអតីតកាលរបស់នាងព្រោះវាបានជួយនាងឱ្យយល់ពីអត្ថន័យពិតនៃជីវិតភាពចាស់ទុំនិងយល់ដឹងពីតម្លៃនៃប្រាក់កាក់តាំងពីក្មេង។ ក្រៅពីនេះនាងមានឆន្ទៈធ្វើអ្វីៗដើម្បីជួយម្ដាយនាង។
Suansane ធ្វើឱ្យថៃមានមោទនភាព។
យោងតាមគេហទំព័រជាផ្លូវការរបស់កញ្ញាកញ្ញា Suansane បានសិក្សាផ្នែកអតិសុខុមជីវសាស្ត្រនៅសាកលវិទ្យាល័យ Mahasarakham ។
ក្រៅពីភាពឆ្លាតវៃ Suansane ចូលរួមយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងការងារសប្បុរសធម៌នៅឯមជ្ឈមណ្ឌលកុមារកំព្រាដែលហៅថា Baan Home Hug ដែលជាកន្លែងដែលកុមារបានទទួលការចម្លងមេរោគអេដស៍ពីឪពុកម្តាយការរំលោភបំពានឬបាត់បង់គ្រួសារត្រូវបានដាក់។
Suansane ញញឹមដោយភាពជឿជាក់។
ជាមួយនឹងរឿងនេះ Suansane សង្ឃឹមថានឹងបំផុសគំនិតក្មេងស្រីទាំងអស់ហើយបង្កើតឱ្យមានការសម្រេចបាននូវក្តីសុបិន្តរបស់ពួកគេ ការគោរពខ្លួនឯង ក៏ដូចជាការចែករំលែកក្ដីស្រឡាញ់និងការអាណិតដល់អ្នកដទៃនឹងធ្វើឱ្យយើងមានមោទនភាពតាមរបៀបផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង។
អ្វីដែលសំខាន់បំផុតមិនត្រូវភ្លេចពីកន្លែងដែលយើងមកពីនិងការលះបង់ទាំងអស់ដែលឪពុកម្តាយរបស់យើងធ្វើនោះទេ។
ដោយ៖ វីរៈ