រឿងរ៉ាវស្នេហារំជួលចិត្ត « មឈូសគូស្នេហ៍ » ស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាធ្វើឱ្យកក្រើកទូទាំងប្រទេសកាលពីជាង ៥០ឆ្នាំមុន
ប្រទេសថៃ ៖ បើត្រលប់ទៅ ថ្ងៃទី ១៧ ខែឧសភាឆ្នាំ ១៩៦៧ មានកាសែតធំ ៗជាច្រើននៅប្រទេសថៃ បានចេញផ្សាយរឿងរ៉ាវសោកនាដកម្មស្នេហារបស់គូស្នេហ៍មួយគូដែលបានប្តូរផ្តាច់ស្លាប់ជាមួយគ្នា ។ រឿងរ៉ាវនេះ បានក្លាយទៅជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ក្តុកក្តួលទៅក្នុងការចងចាំរបស់ប្រជាជនថៃគ្រប់ៗរូបដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន ហើយក្រោយព្រឹត្តិការណ៍នេះមក 22 ឆ្នាំក្រោយ រឿងរ៉ាវនេះក៏បានលេចចេញនៅក្នុងបទចម្រៀងមួយបទមានចំណងជើងថា « ស៊ីដា ឬ សេតា » ច្រៀងដោយលោក Jae-Danuphol Kaewkarn ( สีดา - แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ )។ ដោយនៅក្នុងបទចម្រៀង « ស៊ីដា ឬ សេតា » នេះបាននិយាយអំពីស្នេហាដ៏ជ្រាលជ្រៅរវាងបុរសពីរនាក់ ប៉ុន្តែចុងក្រោយស្នេហានេះបានបញ្ចប់ដោយការសម្លាប់ខ្លួនរបស់អ្នកទាំងពីរ។
បទចម្រៀង « ស៊ីដា ឬ សេតា » ជារឿងដែលផ្អែកលើជីវិតពិតក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៧ របស់ស្ត្រីកែភេទម្នាក់ឈ្មោះ ប្រានុត វិសិដ្ឋផាត ( ปราโนต วิเศษแพทย์ Pranot Wisetphaet ) ប៉ុន្តែផ្នែកខ្លះនៃចម្រៀងនេះត្រូវបានអ្នកនិពន្ធកែសម្រួលខ្លះៗ បណ្តាលឱ្យមានបំណែកនៃព្រឹត្តិការណ៍ខ្លះខុសពីការពិត។ "ស៊ីដា" ក្នុងបទចម្រៀងសំដៅលើវីរនារីនៃរបាំខុននៃនាយកដ្ឋានវិចិត្រសិល្បៈកាលពីជិត ៤០ ឆ្នាំមុន ប៉ុន្តែនៅក្នុងជីវិតពិតឈ្មោះរបស់គាត់គឺ "ប្រានុត វិសិដ្ឋផាត" ។
អ្វីដែលលេចធ្លោ Pranot ត្រូវបានគេដឹងថាមានឈ្មោះល្បីព្រោះតែសម្រស់របស់នាងជាមនុស្សស្រី គឺស្អាតជាងមនុស្សស្រីពិតមួយចំនួន ហើយគ្មាននារីណាអាចប្រៀបធៀបបាននោះទេ។ យ៉ាងណាមិញ បច្ចុប្បន្ននេះ ពុំមានភស្តុតាង និងរូបថតជាច្រើនសន្លឹករបស់លោក ប្រានុត បន្សល់ទុកឡើយ ។
Pranot កើតនៅឆ្នាំ ១៩៣៨ ជាកូនប្រុសរបស់គ្រួសារមានជីវភាពធូរធារមួយ ដែលមានបងប្អូន៥នាក់ ហើយលោកគឺជាកូនប្រុសតែមួយរបស់គ្រួសារ។ ដូច្នេះហើយ Pranot ត្រូវបានឪពុកម្តាយស្រលាញ់ថ្នាក់ថ្នមប្រៀបដូចជាកែវភ្នែកយ៉ាងអ៊ីចឹង ។
បន្ទាប់ពីរៀនចប់បឋមសិក្សានៅសាលាក្បែរផ្ទះនៅ តំបន់ Soi Suan Phlu ប្រហែលឆ្នាំ ១៩៩៤៩ ដោយសារតែស្រលាញ់ខាងផ្នែកសម្តែងតាំងពីក្មេង និងទទួលបានការគាំទ្រពីម្តាយផងនោះ Pranot សម្រេចចិត្តប្រឡងចូលរៀននៅសាលាសិល្បៈរបាំ។ ហើយទីនោះហើយ ជាចំណុចចាប់ផ្តើមដែលធ្វើឱ្យ Pranot ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា "ស៊ីដា" កន្លែងដែលគាត់អាចបង្ហាញធាតុពិតជាខ្លួនឯងថានាងចរិតលក្ខណៈជាមនុស្សស្រី។
ក្នុងនាមសម្តែងជាតួស្រីស្រាប់ និងមានសម្រស់សិល្បៈ ថែមទាំងមានចរិតជាមនុស្សស្រី Pranot បានផ្លាស់ប្តូរទាំងស្រុងទៅជាស្ត្រី ដោយអាចស្លៀកពាក់ជានារីតាមការចង់បាននៅសាលា ដោយកាលនោះនៅក្នុងសង្គមថៃមិនទាន់ទទួលយកមនុស្សដែលមានអត្តចរិតខុសពីភេទ ឬការស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាឡើយ។
នៅពេលដែល Pranot មានអាយុ ១៤ ឆ្នាំ នាងតែងតែលួចទៅសម្តែងល្ខោននៅខាងក្រៅ សេបគប់មិត្តភក្តិមកពីសាលាដទៃ ដែលខុសពីច្បាប់វិន័យសាលា ដូច្នេះហើយនាងក៏ត្រូវបានគេបណ្តេញចេញពីសាលា ក្រោយសិក្សានៅសាលារបាំត្រឹមតែរយៈពេល ៣ ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។
យ៉ាងណាមិញ Pranot កាន់តែមានភាពឯករាជ្យ ហើយធ្វើជាអ្នករាំរបាំដដែល ដោយនាងបានចូលរួមជាមួយមិត្តភក្តិក្នុងក្រុមមួយ ហើយចេញទៅសម្តែងល្ខោននៅក្នុងកម្មវិធីសប្បុរសធម៌ផ្សេងៗ រហូតមានឈ្មោះល្បីគ្រប់គ្នាដាក់នាមនាងថា « ស៊ីដា ឬសេតា » ដែលជាតួឯកស្រីនៅក្នុងអក្សរសិល្ប៍ថៃ រឿងរាមកេរ្តិ៍ ដោយសារតែទេពកោសល្យផ្នែករបាំផង និងដោយសារតែសម្រស់ដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់នាងផងដែរ។
សម្រស់របស់ Pranot កាន់តែមានភាពល្បីល្បាញយ៉ាងខ្លាំងក្នុងចំណោមអ្នកកែភេទនៅពេលនោះ។ បន្ទាប់ពីចាកចេញជានិស្សិតនៃមហាវិទ្យាល័យសិល្បៈរបាំ នាងបានចាប់ផ្តើមប្រកួតប្រជែងក្នុងការប្រលងនានារាប់មិនអស់ ហើយរាល់ការប្រលងទាំងអស់នាងតែងតែមានជ័យជម្នះជានិច្ច រហូតគេដាក់នាមនាងថា ជា សម្រស់ដែលមិនអាចប្រកួតប្រជែងបាន ។
ក្រោយមក Pranot បានលង់ស្នេហ៍ជាមួយយុវជនម្នាក់ឈ្មោះ Somboon ហើយបានជួបគ្នា និងរស់នៅជាមួយគ្នាអស់រយៈពេល ៨ឆ្នាំទើបបែកគ្នាដោយសារតែ លោក Somboon ងាកទៅរកនារីផ្សេងវិញ ។ រហូតដល់ពីរ ឬបីឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ Pranote បានមកជួបជាមួយ Somchai Kaewchinda ឬ Cheep ដែលជាអ្នកបើកតាក់ស៊ី មានរូបរាងសង្ហា សុភាពរាបសារ និងជាមនុស្សពូកែរួសរាយ។ ប៉ុន្តែក្រោយមក បញ្ហាដដែលនេះបានវិលមករកអ្នកទាំងពីរ ដោយសារតែការច្រណែន ប្រចណ្ឌ និងការមិនទុកចិត្តគ្នា ។ ដើម្បីរក្សាចំណងស្នេហានេះ និងសម្តែងភាពស្មោះត្រង់នឹងគ្នា ពួកគេក៏បានស្បថសច្ចានឹងគ្នាថា « បើយើងមិនស្មោះត្រង់នឹងគ្នា ទៅស្លាប់ជាមួយគ្នាចុះ » គឺបើស៊ីតាស្លាប់មុនគេ ជីវិតនឹងស្លាប់ទៅតាមនោះ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើ Cheep ស្លាប់មុន ស៊ីដាក៏នឹងស្លាប់តាមក្រោយដែរ។
បន្ទាប់មកអ្នកទាំងពីរបានឈ្លោះប្រកែកគ្នាជាច្រើនលើកច្រើនសារមិនចេះចប់ ទីបំផុតពួកគេក៏សម្រេចចិត្តបែកគ្នា។ Pranot តែងតែគិតច្រើនគ្រប់ពេលថា រឿងរ៉ាវជាច្រើនគឺបណ្តាលមកពីនាងមិនមែនជាមនុស្សស្រីពិត ហើយនាងតែងតែសង្ស័យថា Cheep មានស្រីផ្សេងក្បត់នាង។
ការឈ្លោះប្រកែកគ្នា និងការសម្រេចចិត្តបែកគ្នាធ្វើឱ្យ Pranot កាន់តែតូចចិត្តនឹងខ្លួនឯងដែលមិនមែនជាមនុស្សស្រីពិត រហូតធ្វើឱ្យនាងបាក់ទឹកចិត្តខ្លាំង មិនចង់រស់នៅលើលោកនេះតទៅទៀត ទើប Pranot បានសម្រេចចិត្តផឹកថ្នាំពុលសម្លាប់ខ្លួនជាច្រើនដង ប៉ុន្តែតែងតែមានមនុស្សមកជួយសង្គ្រោះជីវិតទាន់ពេលវេលា។
រហូតដល់ថ្ងៃទី ២ ខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩៦៧ Pranot បានលេបថ្នាំសម្លាប់ខ្លួនបានសម្រេច នៅលើផ្ទះរបស់នាងពេលនាងនៅតែម្នាក់ឯង។ Cheep បានយំឳបសពរបស់ Pranot យ៉ាងណែនរួចពោលថា «ខ្ញុំនឹងទៅតាមអ្នក អ្នកត្រូវតែរង់ចាំខ្ញុំ » ។ តែនៅនៅល្ងាចថ្ងៃដដែលនោះ Cheep ក៏បានសម្រេចចិត្តសាងផ្នួស ដើម្បីសាងបុណ្យកុសលទៅដល់ Pranot ។
ក្រោយពីសាងផ្នួសបាន៣យប់ Cheep ក៏បានសម្លាប់ខ្លួនទៅតាម Pranot ។ បន្ទាប់មកទ្រព្យសម្បត្តិដែលពួកគេបានទិញរួមគ្នាត្រូវបានបែងចែកទៅឳ្យផ្ទះ ហើយ Cheep បានសរសេរសំបុត្របណ្តាំមួយច្បាប់ទុកថា «សូមយកប្រាក់នេះមកធ្វើបុណ្យសពឱ្យគាត់ និងសុំបងប្អូនជួយទទួលបន្ទុកចិញ្ចឹមម្ដាយគាត់ផង។ ចំណែកឯសាកសពរបស់គាត់ សុំឳ្យទុកនៅវត្ត Hua Lamphong រួមជាមួយនឹងសាកសពរបស់ Pranot តាមបំណងរបស់គាត់ផង » ។
វត្ត Hua Lamphong ត្រូវបានគេដឹងថាជាកន្លែងធ្វើបុណ្យសពឳ្យ Pranot ប៉ុន្តែក្រោយពីបុណ្យសពចប់តែប៉ុន្មានថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ជីវិតមួយទៀតក៏បានបញ្ចប់ទៅតាមក្រោយ ដូចពាក្យសម្បថដែលអ្នកទាំងពីរបានស្បថជាមួយគ្មែននា។ រូបភាពមឈូសគូស្នេហ៍ដាក់ក្បែរគ្នានៅក្នុងវត្ត Hua Lamphong ដើម្បីរង់ចាំបូជា បានបង្កើតសោកនាដកម្មដ៏សោកសង្រេងសម្រាប់សាធារណជនទូទៅ។ ហើយការស្លាប់របស់អ្នកទាំងពីរបានបញ្ជាក់ឳ្យមហាជន និងមនុស្សជុំវិញខ្លួនពួកគេភ្ញាក់ខ្លួនថា ស្នេហាពិតនៅលើលោកនេះពិតជាមានមែនទោះពួកគេជាមនុស្សស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាក៏ដោយ។
រឿងរ៉ាវបានកន្លងផុតអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ តែសម្រស់ដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់ Pranote និងរឿងរ៉ាវស្នេហារំជួលចិត្តរបស់នាង និងគូស្នេហ៍នៅតែដក់ជាប់នៅក្នុងចិត្តមហាជនគ្មានថ្ងៃសាបសូន្យនោះឡើយ៕
រក្សាសិទ្ធិដោយ៖ ក្នុងស្រុក
ព័ត៌មានថ្មីៗ
