ហេតុអ្វី ម៉ៅ សេទុងមិនលុកលុយកោះតៃវ៉ាន់? ភាគ២
តពីលេខមុន!!!
កំពូលចារកម្មសម្ងាត់!
មនុស្សម្នាក់ដែលលោក ម៉ៅពឹងជាមុខជាមាត់ឲ្យកាន់កិច្ចការជាចារកម្មលើការវាយយកកោះតៃវ៉ាន់គឺលោក Cai Xiaogan ដែលជាកំពូលចារកម្មដ៏ជំនាញបំផុតកាន់ដំណែងជាមេបញ្ជាការកងទ័ពចិនដែលបង្កប់ខ្លួនក្នុងក្រុងតៃប៉ិ។ លោកកើតនៅឆ្នាំ១៩០៨ហើយជាមនុស្សមានមានសញ្ជាតិតៃវ៉ាន់ដែលធំឡើងក្រោមការគ្រប់គ្រង់របស់ចក្រព័ត្តិជប៉ុន។ ក្នុងឆ្នាំ១៩២០គាត់បានចាកចេញពីកោះតៃវ៉ាន់ក្នុងនាមជាយុវជនម្នាក់មករករៀនសូត្របន្តនៅក្រុងសៀងហៃ។នៅសៀងហៃ គាត់មានផ្ទះនៅឆ្ងាយពីសាលារៀន ហើយគាត់ជាមនុស្សម្នាក់ដែលឯកោ និងតែងតែត្រូវបានគេបដិសេធមិនរាប់រក។ បែបនេះហើយបានធ្វើឲ្យគាត់ងាយទទួលមនោគមវិជ្ជាកម្មុយនីស្ត។ បន្ទាប់ពីបំពាក់បំប៉នអស់មួយរយៈ Cai បានចូលរួមជាមួយកងទ័ពលោកម៉ៅ សេទុងហើយប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាល ROC។
សក្តានុពលបញ្ញារបស់ Cai គឺអាចមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់ ហើយដូចជាអ្វីដែលល្អបំផុតនិងអស្ចារ្យបំផុតដែលគាត់ត្រូវបានគេចាត់ឱ្យទៅកាន់ដំណែងជានាយកដ្ឋាននយោបាយរបស់កងទ័ពក្រហម។ គាត់ពូកែសរសេរហើយទទួលបានឋានៈជាមន្រ្តីឃោសនាការ។ ទីបំផុតគាត់បានក្លាយជាជនជាតិតៃវ៉ាន់តែមួយគត់ដែលបានរស់រានមានជីវិតនៅប្រតិបត្តិការ Long March។
ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមចិន - ជប៉ុនលើកទី ២ (សង្គ្រាមលោកលើកទី ២) Second Sino-Japanese War (World War II) Cai បានក្លាយជាអ្នកជំនាញក្នុងការសួរចម្លើយ និងធ្វើកោសល្យវិច័យអ្នកទោសជនជាតិជប៉ុន ហើយបកប្រែនិងវិភាគឯកសាររបស់ពួកគេ។ កើតជាជនជាតិតៃវ៉ាន់ក្រោមការគ្រប់គ្រងពីអធិរាជជប៉ុន គាត់គឺជាអ្នកនិយាយភាសាជប៉ុនយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ។ អស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ ជំនាញស៊ើបការណ៍របស់ Cai បានល្បីល្បាញ ដូច្នេះគាត់ត្រូវបានគេស្នើសុំឱ្យសរសេរសម្ភារៈបង្រៀន ដើម្បីណែនាំមន្រ្តីស៊ើបការណ៍សម្ងាត់ផ្សេងទៀតដែលនឹងដើរតាមគន្លងរបស់គាត់។
នៅដើមឆ្នាំ ១៩៤៦ ប៉ុន្មានខែក្រោយបន្ទាប់ពីចក្រភពជប៉ុនបានចុះចាញ់ពួកសម្ព័ន្ធមិត្តលោកខាងលិច Cai បានទៅដល់សៀងហៃហើយចាប់ផ្តើមរៀបចំសម្រាប់បេសកកម្មបន្ទាប់របស់គាត់។ គាត់ត្រូវបានជ្រើសរើសដោយដៃ ដើម្បីដឹកនាំក្រុមប្រតិបត្តិការសម្ងាត់ប្រឆាំងនឹងកងកម្លាំងជាតិនិយមនៅតៃវ៉ាន់។ នៅខែកក្កដាឆ្នាំ ១៩៤៦ លោកបានទទួលយកអត្តសញ្ញាណថ្មី ហើយបានជ្រៀតចូលកោះកំណើតរបស់លោកវិញ។ វាបានធ្វើឱ្យគាត់ និងក្រុមរបស់គាត់មានពេលតិចតួចដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលគ្នា។ របាយការណ៍បានបង្ហាញថា ពួកគេបានបង្កើតនិងជ្រើសរើសភ្នាក់ងារក្នុងស្រុកចំនួន៧០នាក់ក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយខែដំបូងហើយនៅឆ្នាំ ១៩៤៨ ពួកគេបានគ្រប់គ្រងភ្នាក់ងារប្រមាណ ២៨៥ នាក់។
នៅឆ្នាំ ១៩៤៩ កងកម្លាំងជាតិនិយមចិនបានចាប់ផ្តើមចាកចេញទៅកាន់កោះតៃវ៉ាន់ ហើយបណ្តាញចារកម្មរបស់ Cai បានកើនឡើងនៅក្នុងភាពច្របូកច្របល។ នៅខែធ្នូឆ្នាំ ១៩៤៩ ប្រតិបត្តិការសម្ងាត់ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់គាត់ ត្រូវបានគេរាយការណ៍ថាមានភ្នាក់ងាររហូតដល់ ១៣០០ ។ លើសពីនេះទៀតលោក Cai បានប៉ាន់ប្រមាណថា ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ប្រជាជនស៊ីវិលដល់ទៅ ៥០,០០០ ដែលភាគច្រើននៃពួកគេមិនមានបំណងចង់ចូលរួម អាចត្រូវបានប្រមូលសម្រាប់ធ្វើកូដកម្មតាមបណ្ដាញរោងចក្រ ការហែក្បួនតវ៉ា និងកុបកម្មនៅតាមបរិវេណសាលា។ គាត់បានប្រាប់មេបញ្ជាការជាន់ទីបីនៃកងទ័ពរបស់គាត់ថា កងកម្លាំងរបស់គាត់នឹងត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ដើម្បីចូលរួមចំណែកក្នុងការគាំទ្រដល់របបលោក ចាង ខែជៀក មុនពេលការឡើងគោកបានចាប់ផ្ដើម។ លោកបានផ្តល់អនុសាសន៍ថាការលុកលុយត្រូវបានចាប់ផ្តើមនៅខែមេសាឆ្នាំ ១៩៥០ នៅពេលដែលអាកាសធាតុអំណោយផលបំផុតសម្រាប់ប្រតិបត្តិការនេះ។
នៅចុងឆ្នាំ ១៩៤៩ Cai មានហេតុផលល្អដែលមានសុទិដ្ឋិនិយមសម្រាប់ប្រតិបត្តិការណ៍របស់ពួកគេ។ គាត់មានភ្នាក់ងារផ្តល់រង្វាន់ដល់អ្នកមានស្នាដៃ ជាឧត្តមសេនីយ៍ផ្កាយពីរ ROC គឺលោក Wu Shi ដែលបានទៅកោះតៃប៉ិ ពីណានជីង។ នាយឧត្តមសេនីយ៍ General Wu ត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យទៅជាអគ្គសេនាធិការទូទៅនៃក្រសួងការពារជាតិ ដែលជាមុខតំណែងមួយដែលផ្តល់ឱ្យគាត់នូវផែនការសង្គ្រាម និងព័ត៌មានយុទ្ធសាស្ត្រដ៏រសើបផ្សេងទៀត។ លោក Wu បានជួបម្តងហើយម្តងទៀតជាមួយលោក Cai ដោយប្រគល់ឯកសារសម្ងាត់កំពូល ៗ រួមទាំងផែនទីយោធាដែលបង្ហាញពីទីតាំងនៃឆ្នេរចុះចតការរៀបចំកងទ័ព និងមូលដ្ឋានយោធានៅលើកោះតៃវ៉ាន់។ លោក Wu ក៏បានបញ្ចូលឯកសារស្តីពីការដាក់ពង្រាយកងទ័ពនិងការផ្លាស់ប្តូរកាំភ្លើងធំនៅលើកោះ Kinmen និង Zhoushan ផងដែរ។ ឯកសារទាំងនេះត្រូវបានរត់ពន្ធចូលប្រទេសចិនដីគោកជាបន្តបន្ទាប់ តាមរយៈមន្រ្តីស្ត្រីម្នាក់ដែលគួរឱ្យទុកចិត្តឈ្មោះជូហ្វេងហ្សី (Zhu Fengzhi)។ ការខូចខាតដ៏ធំធេងបានកើតឡើងចំពោះការការពារកោះតៃវ៉ាន់។
ល្បែងចារកម្មបានចាប់ផ្ដើម!
នៅរដូវស្លឹកឈើជ្រុះឆ្នាំ ១៩៤៩ ចាង ខៃជៀក បានចាប់ផ្តើមពង្រឹងកម្លាំងដែលបានដកថយរបស់ខ្លួនលើកោះតៃវ៉ាន់។ ដោយបានឆ្លងកាត់ពង្វក់ស្មារតីធ្ងន់ធ្ងរពីសំណាក់ចារកម្មរបស់ម៉ៅ សេទុង បូករួមទាំងការចុះខ្សោយនៃអង្គភាពយោធាសំខាន់ៗនៅចិនដីគោក គាត់បានប្តេជ្ញាចិត្តលុបបំបាត់អ្នកស៊ើបការណ៍សម្ងាត់ដែលបានវាយលុកចូលកោះតៃវ៉ាន់។លោកចាង ចាំបាច់ត្រូវសម្អាតក្នុងជួរកងទ័ពជាន់ខ្ពស់របស់គាត់ មុនពេលភ្នាក់ងារកុម្មុយនិស្តអាចទាក់ទាញអ្នកដែលផ្លាស់ទីលំនៅមកលើកោះនេះ។ ដោយដឹងអំពីគ្រោះថ្នាក់ដែលប្រឈមមុខ គាត់បានធ្វើប្រតិបត្តិការប្រឆាំងការស៊ើបការណ៍សម្ងាត់និងការទទួលខុសត្រូវជាអាទិភាពកំពូលរបស់រដ្ឋាភិបាលរបស់គាត់ ដោយដាក់ការិយាល័យសន្តិសុខ MND ទទួលបន្ទុកលើឆែកឆេរពេញទាំងកោះ។
របកគំហើញដំបូងសម្រាប់អ្នកស្វែងរកចារកម្មរបស់លោក ចាង បានកើតឡើងនៅខែកញ្ញាឆ្នាំ ១៩៤៩ នៅពេលដែលពួកគេបានរកឃើញចិញ្ចៀនចារកម្ម និងសារព័ត៌មានព្រីននៅក្រោមដីនៅកំពង់ផែ Keelung ។ ជាលទ្ធផល ពួកគេអាចតាមដានមន្ត្រីទទួលបន្ទុកការងារស៊ើបការណ៍សម្ងាត់ក្រោមដី PLA នៅភាគខាងត្បូងតៃវ៉ាន់។ កងទ័ពរបស់លោកចាង បានចាប់ខ្លួន Cai នៅតំបន់កៅស៊ុងក្នុងខែវិច្ឆិកា។ បណ្តាញចារកម្មដែលបានបង្កើតឡើងយូរអង្វែងរបស់លោក Cai ក្រោយមក ត្រូវបានបញ្ឈប់ជាថ្មី។ ក្រោយមកភ្នាក់ងារកុម្មុយនិស្តជាបន្តបន្ទាប់ត្រូវបានចាប់ខ្លួននិងសម្របសម្រួល។
នៅខែមករាឆ្នាំ ១៩៥០ មន្រ្តីស៊ើបការណ៍សម្ងាត់របស់លោកចាង បានរកឃើញអាស័យដ្ឋានផ្ទះរបស់លោក Cai នៅតៃប៉ិហើយចាប់ខ្លួនគាត់។ លោក Cai ដែលធ្លាប់តែជាអ្នកសួរចម្លើយគេនោះ បានដឹងច្បាស់ពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើនៅក្នុងពន្ធនាគារ ដើម្បីរកល្បិចរត់ចេញ។ បន្ទាប់ពីការសួរចម្លើយមួយរយៈខ្លី លោក Cai បានបញ្ចុះបញ្ចូលមន្រ្តី MND ថាគាត់បានរត់ចោលជួរហើយសន្យានឹងជួយពួកគេ។ មន្រ្តីទាំងនោះបានអនុញ្ញាតឱ្យគាត់ទៅកាន់បន្ទប់វិទ្យុទាក់ទងទមួយនៅកណ្តាលក្រុងតៃប៉ិ ដែលជាកន្លែងដែលគាត់បានសន្យាថានឹងទាក់ទាញក្រុមមេទ័ពរបស់លោក ម៉ៅ។ ទោះបីជាត្រូវបានអមដំណើរតាមដងផ្លូវដោយមន្រ្តីប៉ូលីសធំ ៗ ជាច្រើនក៏ដោយក៏លោក Cai អាចរត់គេចខ្លួនដោយជោគជ័យ និងបាត់ខ្លួនក្នុងរាត្រីនោះរៀងរហូតមិនដឹងថាទៅទីណានោះទេ។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ផែនការកាន់កាប់កោះតៃវ៉ាន់ របស់លោកម៉ៅ ត្រូវបរាជ័យតែយ៉ាងណាចិនដីគោក នៅតែមិនព្រលែងគំនិតចង់កាន់កាប់កោះដ៏តូចនេះដែរ។ មកដល់បច្ចុប្បន្ន ប្រទេសទាំងពីរអាចនិយាយបានថានៅតែមិនត្រូវធាតុគ្នា។ មានរឿងជាច្រើនទៀតដែលចិនដីគោកបច្ចុប្បន្នមិនអាចវាយលុកយកកោះតៃវ៉ាន់ដោយសារមូលហេតុ យោធា នយោបាយ និងទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិជាដើម៕
ព័ត៌មានថ្មីៗ
