ផ្នែកមួយនៃប្រវត្តិសាស្រ្ត៖តើអ្នកដឹងទេ!បុរសសញ្ជាតិរុស្សីភាគច្រើនកើតឆ្នាំ១៩២៣បានបង់សង្ខារក្នុង៖
ទារកសញ្ជាតិរុស្សី(សូវៀត)ដែលកើតនៅឆ្នាំ១៩២៣មិនបានដឹងថាមានរឿងអ្វីកើតឡើងនៅពេលពួកគេពេញកម្លោះនោះទេ បុន្តែយ៉ាងហោចណាស់ពួកគេមានអនាគតមួយដែលពិភពលោកគួរស្ញប់ស្ញែង។
ពួកគេបានកើតឡើងក្នុងប្រទេសដ៏ក្រីក្រមួយដែលទើបតែរំដោះខ្លួនចេញពីសង្គ្រាមលោកលើកទី១និងស៊ូទ្រាំជិត ៤ ឆ្នាំ។ ៣ឆ្នាបន្ទាប់មកទៀតពួកគេត្រូវជួបប្រទះជាមួយនឹងការបង្ហូរឈាមក្នុងសង្គ្រាមស៊ីវិលអស់រយៈពេល៣ឆ្នាំបន្ថែមទៀត។ ខណៈដែលមនុស្សរាប់លាននាក់បានស្លាប់ដោយសារសង្គ្រាម មមាននុស្សរាប់លាននាក់ទៀតបានស្លាប់ដោយសារការអត់ឃ្លាន និងអ្នកមួយចំនួនទៀតស្លាប់ដោយសារការជំងឺរាតត្បាតអំឡុងពេលសង្គ្រាម។
នៅក្នុងសង្គមមួយដែលខ្វះអនាម័យទំនើបការថែទាំសុខភាពគ្រប់គ្រាន់ ឬការចាក់ថ្នាំបង្ការរោគមូលដ្ឋានអត្រានៃការស្លាប់របស់ទារកនិងកុមារគឺខ្ពស់គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើល។ អ្នកនៅរស់រានមានជីវិតពីកុមារកើតក្នុងឆ្នាំ ១៩២៣ មានអាយុត្រឹមតែ ៩ ឆ្នាំនៅពេលដែលសហភាពសូវៀតមានបញ្ហាខ្វះខាតកម្លាំងពលកម្ម។ អាយុ១៤ឆ្នាំពួកគេប្រឈមមុខនឹងរបបប្រល័យពូជសាសន៍ក្រោមការដឹកនាំរបស់ Stalin ហើយពួកគេបន្តប្រឈមមុខនឹងទុរភិក្សដ៏ធំមួយទៀតនៅឆ្នាំ ១៩៣៧ ។
ចូលវ័យ១៨ឆ្នាំពោលគឺអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១ខណៈដែលអាល្លឺម៉ង់ចូលរាតត្បាតសូវៀតហើយ ពួកគេជាប់ឈ្មោះជាទាហានក្រហមក្នុងសង្រ្គាមលោកបន្តទៀត។ ដោយការវាយលុកពីអាល្លឺម៉ង់ខ្លាំងពេក ខណៈយុទ្ធជនសូវៀតប្រយុទ្ធប្រើប្រាស់តែកម្លាំងបាយប៉ុណ្ណោះ ដោយសារទាហានជាច្រើននាក់មិនបានហ្វឹកហាត់ ត្រឹមត្រូវ។អញ្ចឹងហើយបុរសពេញកម្លាំងដែលកើតនៅឆ្នាំ១៩២៣ បានក្លាយជាចំណីរបស់គ្រាប់កាំភ្លើងអាល្លឺម៉ង់រាប់ម៉ឺននាក់។ពួកគេជាមនុស្សពេញកម្លាំងបំផុតដែលអាចធ្វើសង្គ្រាមបានប៉ុន្តែមិនចេះប្រើប្រាស់កាំភ្លើងច្បាស់នោះទេ។
ទីបំផុត! ការស្លាប់និងរបួសពិតជាមិនអាចគណនាបាន។ក្នុងចំណោមក្មេងប្រុសកើតនៅឆ្នាំ១៩២៣ចំនួន៣,៤០០,០០០នាក់ក្នុងសហភាពសូវៀតនៅសល់១, ១០០, ០០០នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលមានសំណាងរស់រានមានជីវិតហើយបើគិតជាអត្រាមរណៈ៦៨%។ដូច្នេះនៅសល់តែ៣២%ភាគរយប៉ុណ្ណោះដែលរស់។ សង្គ្រាមលោកលើកទី២មិនត្រឹមតែផ្ដាច់ជីវិតមនុស្សដែលកើតនៅឆ្នាំ១៩២៣ប៉ុណ្ណោះទេ ប្រជានស្ទើតែគ្រប់អាយុស្លាប់ច្រើនណាស់។ រយៈពេល៦ខែដំបូងនសសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ទាហានសូវៀត៣លាននាក់បានស្លាប់ឬក្លាយជាឈ្លើយសឹក។ ភាគច្រើនឈ្លើយសឹកទាំងនោះគ្មានជិវិតត្រឡប់មកវិញទេ។
ជាសរុបប្រជាជន២៥លាននាក់បានស្លាប់ក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២(អាចតិចជាឬលើសមួយលាននាក់) ក្នុងចំណោមប្រជាជនសរុប១៧១លាននាក់(១៩៣៩)៕
ព័ត៌មានថ្មីៗ
